Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/19960 Esas 2014/20167 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, 31.01.2014 günlü hükmü davacı Kurum vekili temyiz etmiş ise de, kararın kesin olması nedeniyle mahkemece, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararın kesin olması nedeniyle temyiz isteminin yerel mahkemece reddine ilişkin 06.05.2014 günlü iş bu hükmün davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, isteğin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Gerçekten ....07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, ....07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici .... maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) temyiz (kesinlik) sınırını ....890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Somut olayda, davacı Kurumun alacak konusu yaptığı zarar toplamının ....254,06 TL olup, redde konu miktar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulmasının miktar itibariyle mümkün olmadığı dosya içeriğinden anlaşılmakla, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 06.05.2014 tarihli temyiz isteğinin reddine ilişkin hükmün ONANMASINA, ........2014 gününde oybirliği ile karar verildi.