Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-b, 22/3, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eylemi neticesinde, katılanın organlarından birinin işlevini yitirecek şekilde yaralandığı olayda, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesi gereğince temel cezadan sonra ilk olarak bilinçli taksir nedeniyle artırım yapılması gerekirken, hataya düşülerek 5237 sayılı TCK"nın 89/3-b maddesi gereğince artırım yapıldıktan sonra, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması, sonuç cezaya etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin genel usul ve yasaya aykırılık dışında özel bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık idaresindeki çekici ile meskun mahalde, gündüz vakti, parke kaplı yolda seyri sırasında, kendisine hitaben kırmızı ışık yanmasına karşın kontrollü döner kavşağa giriş yaptığı esnada, aracının sol ön teker kısımlarıyla, kendisine hitaben yeşil yanmakta ve gidiş yönüne doğru soldan gelmekte olan katılan idaresindeki motosikletin ön kısmına çarpmasıyla, sanığın kavşağa yaklaşmasına karşın hızını azaltmayarak tam kusuruyla, bir kişinin organlarından birinin işlevini yitirecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1-) Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre bilinçli taksir halini oluşturan ihlali yalnızca kırmızı ışık ihlalinden ibaret olan sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması sırasında temel cezanın en üst sınırdan 1/2 oranında artırılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-) Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.