2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/18990 Karar No: 2019/1912 Karar Tarihi: 05.02.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18990 Esas 2019/1912 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanık mahkum edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, uzlaştırma hükümleri değiştirildiği için, sanığın hukuki durumunun uzlaştırma sonucuna göre değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın, müştekiden satın aldığı karpuzu iade ettiği fakat eksik para verdiği belirtilerek, sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiği gözönüne alınmadan yazılı şekilde karar verildiği için hüküm bozulmuştur. TCK'nın 53, 141/1 ve 145. maddeleri kararda yer almaktadır.
2. Ceza Dairesi 2016/18990 E. , 2019/1912 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2- Sanığın, müştekiden satın aldığı karpuzu almaktan vazgeçip parayı 40 TL eksik olarak iade ettiğinin anlaşıldığı olayda; çalınan paranın değerinin az oluşu göz önüne alınarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 05/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.