MAHKEMESİ       :Ankara  6. Aile Mahkemesi
TARİHİ        : 26.01.2006
NUMARASI                             :826-42
 
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur ve tazminatlar  yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Taraflardan aktarılan olaylar sabit kabul edilemez ve tek başına hükme esas alınamaz. Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesi koşulları da gerçekleşmemiştir.
        Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak   hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı  Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak boşanma hükmü temyiz edilmediğinden bu yön bozma sebebi yapılmamış yanılgıya işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Temyiz sebeplerine göre yapılan incelemeye gelince;
Davalı, 26.04.2005 tarihli oturumda davacıdan maddi ve manevi tazminat istemediğini bildirmiştir. Bu beyan, maddi ve manevi tazminat hakkından feragat niteliğindedir. Boşanmanın fer"i niteliğinde olmayan tazminatla ilgili usulüne uygun açılmış bir karşı davası da bulunmamaktadır.Bu husus gözetilmeden davalı kadın yararına Türk medeni Kanununu 174/1-2. maddesine dayalı maddi ve manevi tazminata hükmolunması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple  BOZULMASINA,  temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde kara düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.05.2007 Çrş.