Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12650 Esas 2019/2899 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12650
Karar No: 2019/2899
Karar Tarihi: 20.03.2019

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12650 Esas 2019/2899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükmü verildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir ilamında, suça konu faturaların incelenmesi için sadece unsurlarının tespit edilmesi yeterli olduğuna karar verildiği ifade ediliyor. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararının bu suçun cezalandırılmasında uygulanması gerektiği belirtiliyor. Mahkeme kararının hukuka uygun şekilde yapıldığına, iddia ve savunmaları göz önünde bulundurulduğuna ve suçun doğru şekilde belirlendiğine karar verilmiş. Kanun maddeleri ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/12650 E. , 2019/2899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 20.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.