Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/350 Esas 2012/9964 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/350
Karar No: 2012/9964

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/350 Esas 2012/9964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretlerinin ödenmesi için davalı işverene başvurmuş ve yerel mahkemede haklı bulunmuştur. Ancak, davacı ve davalı tarafından karar temyiz edilerek Yargıtay'a taşınmıştır. Yargıtay, davalının temyiz itirazlarını reddetmiş ve davacının temyiz itirazlarını kısmen kabul etmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, davacının her iki alacağına da ihtar tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ancak, miktarların net mi yoksa brüt mü olduğuna dair hükümde belirsizlik olması ve yürütülen faiz oranlarının belirtilmemesi nedeniyle hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: HMK.nun 370/2. maddesi

9. Hukuk Dairesi 2010/350 E. , 2012/9964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin isteklerinde bulunmuştur.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istek gibi hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 02.07.2007 tarihinde emekli olan davacı işçi davalı işverene 02.12.2008 tarihinde tebliğ olunan ihtarıyla kıdem ve izin alacağının ödenmesini talep etmiştir.
Mahkemece her iki alacak için de ilk kısmi dava ile istenen miktarlara dava, ıslahla istenen miktarlara ise dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Davacı her iki alacağına da ihtar tebliğinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiğini ileri sürerek kararı temyiz etmiştir.
Dava 27.11.2008 tarihinde yani ihtarın tebliğinden önce açılmıştır. Böyle olunca ilk dava ile istenen miktarlara ilk kısmi dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerindedir. Ancak davacı ihtarı ve yine davacı talebi nedeniyle ıslahla istenen miktarlara da dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken ıslahtan itibaren faize karar verilmesi ve
Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı paragrafının tamamen çıkartılarak yerine;
“ 1- 6.478,00 TL. brüt kıdem tazminatının dava tarihi olan 27.11.2008 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
1.448,00 TL. brüt yıllık ücretli izin alacağının dava tarihi olan 27.11.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 26.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.