Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2018 Esas 2019/10042 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2018
Karar No: 2019/10042
Karar Tarihi: 09.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2018 Esas 2019/10042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, asliye ceza mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi sonucu incelenmiştir. Mahkeme kararında, sanık hakkında yaralama suçundan verilen adli para cezasının yürürlükte olan kanun maddelerine göre kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, mağdurun yaralanmasına ilişkin düzenlenen geçici raporun yetersiz olduğu ve yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususlarını da içeren ölçütlere göre rapor alınması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, olayın başlangıcına dair farklı anlatımlar bulunduğundan ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği olayda haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması gerektiği vurgulanmıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunarak, bazı hükümlerinin iptal edilmesi sonucu sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 say

3. Ceza Dairesi 2019/2018 E. , 2019/10042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Mağdurun yaralanmasına ilişkin ...Hastanesince düzenlenen 26.07.2014 tarihli geçici raporun Adli Tıp kriterlerine uygun olmayıp, hüküm kurmak için yetersiz olduğu gözetilmeden, mağdurun geçici raporu ile yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakların en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilmek suretiyle özellikle yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği hususlarını da içeren, 5237 sayılı TCK"nin 86 ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, yetersiz raporla yetinilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
b) Olayın başlangıcına dair farklı anlatımlar bulunmasına göre, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği olayda; Yargıtay CGK’nin Dairemizce de benimsenen 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 esas - 2002/367 sayılı kararında açıklandığı üzere, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereği kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 09.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.