MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : 1- TCK"nın 86/2-3e, 62, 53, 58 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile mahkumiyet, mükerirlere özgü infaz rejimi (iki kez),
2- TCK"nın 151/1, 62, 53, 58 maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile mahkumiyet, mükerirlere özgü infaz rejimi,
3- TCK"nın 116/4, 35, 62, 53, 58 maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile mahkumiyet, mükerirlere özgü infaz rejimi,
4- TCK"nın 125/1, 43/2, 62, 53, 58/6-7 maddeleri gereğince 3 ay 3 gün hapis cezası ile mahkumiyet, mükerirlere özgü infaz rejimi.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay tarihinde alacaklı olduğu şahsın babasının evine giderek nerede olduğunu sorduğu, olumsuz cevap alınca kapıda bulunan katılanlar ...ve kızı ..."ya sinkaflı küfür ederek ölümle tehdit ettiği, içeri girmek istediği sırada, arkadan kapıyı kapatmaya çalışan katılanlara saldırdığı, kapanan kapıyı tekmelemek suretiyle kırdığı, kapıdan koparttığı pervazları alarak kapı ardındaki katılanlara vurduğu, bu şekilde atılı hakaret, tehdit, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın savunması, katılanların beyanları, tanık anlatımları, olay yeri inceleme raporu ve tutanak içerikleri, adli tıp raporu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Ancak;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca sanıkların hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasî hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin ve TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarındaki TCK"nın 53. maddesi ile ilgili bölümlerin çıkartılarak yerine "sanık hakkında TCK"nın 53/1-2-3. fıkraların uygulanmasına" fıkrası eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.