Danıştay 13. Daire 2019/2792 Esas 2021/3930 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/2792
Karar No:2021/3930


TEMYİZ EDENLER : 1. (DAVACI) ... Enerji Elektrik Üretim A.Ş.
VEKİLİ : Av. ...
2. (DAVALI) ... İşletme A.Ş. (...)
VEKİLİ : Av. ...

DİĞER DAVALILAR : 1. ... Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri Av. ...
2. ... Kurumu
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN_KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait Sayalar II Rüzgâr Enerji Santrali'nin (RES) 2016 yılında yerli katkı ilave fiyatından yararlandırılmasına yönelik davalı idarelere yapılan başvuruların zımnen reddine ilişkin işlemler ile ... tarih ve ... sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim lisansı sahibi tüzel kişilerin, lisans bazında, bir sonraki takvim yılında YEK Destekleme Mekanizması'na (YEKDEM) kayıt olmak istemeleri hâlinde 31 Ekim tarihine kadar Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu'na başvuru yapmaları gerektiği, somut uyuşmazlıkta ise davacı şirket tarafından başvuru süresi geçirildikten sonra Sayalar II RES tesisi için 2016 yılı yerli katkı ilave fiyatından yararlanma istemiyle 27/01/2017 ve 01/02/2017 tarihli dilekçeler ile davalı idarelere başvurulduğu, bu durumda, davacı şirket tarafından ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararından hareketle 2016 yılı yerli katkı ilave fiyatından yararlanma istemiyle ... ve ... tarihli başvurular yapılmış ise de, söz konusu kararın şirkete ait tesisin 2015 yılı yerli katkı ilave fiyatından yararlandırılmamasına yönelik tesis edilen işleme ilişkin olduğu, anılan yargı kararı gereğince davacı şirkete 2016 yılı için herhangi bir destek ödemesinin yapılamayacağı, bu kararın davacı şirkete 2016 yılı yerli katkı ilave fiyatı desteği ödemesi için yeni bir başvuru hakkı da tanımayacağı, dolayısıyla başvuru süresinin yeniden canlanmayacağı anlaşıldığından, süresinden sonra yapılan başvurular üzerine tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlemler hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nce; uyuşmazlığın, davacı şirketin tesisine yapmış olduğu kapasite artışı sonucunda 2016 yılı için yerli katkı ilave fiyatı desteğinden faydalanıp faydalanamayacağı hususundan kaynaklandığı, 5346 sayılı Kanun'un 6/B maddesi gereğince 31/12/2015 tarihinden önce işletmeye girmiş olan lisanslı tesislerin kurulumunda yurt içi yerli mekanik ve/veya elektro mekanik aksamın kullanılması koşulu ile ilave fiyatların uygulanmasına olanak sağlandığı, 25/12/2013 tarihinde gerçekleşen ve geçici kabule konu olan kapasite artışının, yeni bir lisansla faaliyete geçmiş yeni bir tesis olma özelliği taşımadığı, bilâkis 25/06/2008 tarihinde tamamlanmış olan ve 13/04/2004 tarihli üretim lisansına ait üretim tesisi kapsamında yer aldığı, dolayısıyla 31/12/2015 tarihinden önce işletmeye giren davacı şirkete ait üretim tesisinin, 13/04/2004 tarihli üretim lisansı kapsamında 25/06/2008 tarihinde tamamlanarak işletmeye girmiş olan tesis olarak kabul edilmesi gerektiği, bu itibarla, söz konusu kapasite artışı sonrasında 25/12/2013 tarihinde işletmeye girmiş olan davacı şirkete ait Sayalar II RES tesisinin yerli katkı ilave fiyatından faydalanma olanağının bulunmadığı; öte yandan, davalı EPİAŞ tarafından ileri sürülmüş olan hususların, Mahkeme kararının süre ve husumet yönünden kaldırılmasını gerektirecek nitelikte hukukî gerekçeler olmadığı anlaşıldığından, davacının istinaf başvurusunun gerekçeli olarak reddine, davalı EPİAŞ'ın istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, yerli katkı ilave fiyatından yararlanmak için belirlenen 5 yıllık sürenin 25/12/2013 tarihinden itibaren başlatılması gerektiği, 5346 sayılı Kanun'a eklenen 6/C maddesi gereğince 14/02/2019 tarihinden önce yapılan lisans tadilleri sonucunda işletmeye giren kapasite artışlarının YEKDEM’den yararlanabileceği, ek kapasite verilmesi nedeniyle inşa edilecek tesisin ayrı bir sayaçla sisteme bağlanması hâlinde ayrı bir tesis gibi değerlendirilmesinin mümkün olduğu; davalı EPİAŞ tarafından, Kurul'ca belirlenen Nihaî YEK Listesi çerçevesinde mevzuata uygun işlem tesis edildiği, Kurul kararının iptalinin talep edilmesi gerekirken, idarî işlem niteliğinde olmayan başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin de iptalinin talep edildiği, davacı şirketin dava açma süresini yeniden canlandırmak amacıyla daha önceki aynı hususlara ilişkin başvurusunu yinelediği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı tarafından, Sayalar II RES tesisinin ayrı bir üretim tesisi olarak değerlendirilebilmesi için yeni bir lisans alınması gerektiği, tesisin bağımsız bir sayaca sahip olmasının yeterli olmadığı, tek bir üretim lisansına sahip olan tesislerde yapılan kapasite artışlarının geçici kabul tarihlerinin üretim tesisinin işletmeye giriş tarihini ileriye götürmeyeceği; davalı Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından, 5346 sayılı Kanunda yapılan 14/02/2019 tarihli değişikliğin şirketin durumunu hukuken etkilemediği, şirketin lisansındaki ilk kurulu gücün 30 MW olduğu, 28/11/2005 tarihinde lisans tadili yapılarak kurulu gücün 30,4 MW olarak tadil edildiği, 2008 yılında yapılan geçici kabullerle şirketin 30,4 MW'a ulaşarak lisansındaki ilk kurulu güce ulaştığı; davalı EPİAŞ tarafından, Bölge İdare Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu belirtilerek davacının temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacı ve davalı EPİAŞ'ın duruşma istemleri yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacı ve davalı Enerji Piyasaları İşletme A.Ş.'nin temyiz istemlerinin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan davacının istinaf başvurusunun gerekçeli olarak reddi, davalı EPİAŞ'ın istinaf başvurusunun reddi yolundaki temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın taraflara iadesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 22/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.