MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanıklar ... ve ... ile savunmanları tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; sanık ... ile savunmanlarının duruşma gününden usulen haberdar edildikleri halde geçerli mazeretleri bulunmadan duruşmaya gelmedikleri anlaşılmakla, adı geçen sanık hakkında duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü;

Sanık ... savunmanının yasal süresinden sonra vaki duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nun 318. maddesi gereğince REDDİNE,

I- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında, mağdur ...’e yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Mahkumiyet hükümlerinin doğal sonucu olan TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülüp,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunmanların görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve savunmanları, sanıklar ... ve ... savunmanları ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümdeki miktarlardan, “Müdafilik Ücreti” kısımları çıkartılıp, yerine "sanıklar için atanan zorunlu savunmanlara ilişkin yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

II- Sanık ... hakkında, mağdur ...’ye yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Oluşa ve kabule göre, sanık ...’in, mağdura karşı suç teşkil eden eylemini tek başına, işyerinde gerçekleştirdiğinin benimsenmesine karşın, sanık hakkında, TCK’nın 149. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile uygulama yapılması ile yetinilmesi gerektiği düşünülmeden, koşulları bulunmayan (c) bendine de yer verilerek temel cezanın fazla tayini,

2- Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile ortaya çıkan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanları ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.