Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/2224 Esas 2016/7973 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2224
Karar No: 2016/7973
Karar Tarihi: 21.04.2016

Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/2224 Esas 2016/7973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir kişi, tehdit ve yaralama suçlarından yargılanmıştır. İlk suçlama olan tehdit suçuna yönelik olarak temyiz isteği reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak yaralama suçuyla ilgili olarak, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen karar bozulmuştur. Bozma sebepleri şunlardır:
1) Akıl hastalığı nedeniyle kusur yeteneği bulunmayan sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği göz ardı edilmiştir.
2) Müşteki sanığın yaralama eyleminin meşru müdafaa veya haksız tahrik kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği konusunda tartışma yapılmamıştır.
Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuş ve yargılama başlangıcından itibaren yeniden yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri: TCK 25, TCK 29, CMK 147, CMK 150/2, CMK 191.

4. Ceza Dairesi 2014/2224 E. , 2016/7973 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Sanık ..."ın tehdit eylemine ve yükletilen suça yönelik, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen beraat ile sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Akıl hastalığı nedeniyle kusur yeteneği bulunmayan sanık ..."a, CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafi atanması gerektiği gözetilmeden, aynı Kanunun 147, 191. maddeleri gereğince yöntemince sorgusu yapılmadan ve yükletilen suçu işleyip işlemediği kanıtlara dayalı olarak tartışılıp hukuki durumu değerlendirilmeden, soyut olarak akıl hastalığı nedeniyle hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
b-Müşteki sanık ... ..."ın, olayın başlangıcında akıl hastası olduğu anlaşılan kardeşi sanık ..."ın kendisine saldırdığı ve iddianame kapsamında da ilk haksız hareketin sanık ..."dan geldiği iddiası karşısında, müşteki sanığın yaralama eylemini kendisine karşı yapılan haksız saldırıyı ortadan kaldırmak amacıyla gerçekleştirip gerçekleştirmediği üzerinde durularak, TCK"nın 25. maddesinde düzenlenen meşru müdafaa veya TCK"nın 29. maddesinde yer alan haksız tahrik kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunun tartışılmaması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.