Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/11423 Esas 2012/9867 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/11423
Karar No: 2012/9867

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/11423 Esas 2012/9867 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli bir neden olmadan feshedildiğini belirterek, işe iade talebinde bulunmuştur. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiştir ancak davalı taraf temyiz etmiştir. Yargıtay’ın daha önce verdiği bir karar doğrultusunda, davacının iş güvencesinden yararlanamayacağı ve işe başlatmama tazminatının fazla takdir edildiği gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur. Davacı taraf, Daire kararında eksiklik olduğunu belirterek tavzih ve karar düzeltme istemiş fakat Yargıtay bu istemi reddetmiştir.
Kanun maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18-21. maddeleri: Fesih nedenleri ve feshin geçersizliği ile ilgili hükümleri içerir.
- 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/3 maddesi: İşyerine devam edememe durumu nedeniyle işveren tarafından fesih hakkı verilmediği takdirde, işçinin işe iade davasını kazanması halinde işe başlatmama tazminatının ödenmesini düzenler.
- 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. Maddesi: İş mahkemesi kararlarının temyizi ve karar düzeltme yolu hakkında hükümleri iç

9. Hukuk Dairesi 2012/11423 E. , 2012/9867 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı vekili, davacı işçinin iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18-21. maddeleri uyarınca feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 25.10.2010 gün ve 2009/31765 Esas, 2010/30422 Karar sayılı ilamı ile “Somut uyuşmalıkta davacı işçinin işyerinde Genel Müdür, davalı işverenin ise davacının Genel Müdüre bağlı Satış Direktörü olarak görev yaptığını beyan ettikleri, davacı Genel Müdür ise, işletmenin bütünü sevk ve idare eden kişi olarak işveren vekili konumunda, Satış Direktörü ise Genel Müdüre bağlı işveren vekili yardımcısı konumunda çalışmakta olduğundan iş güvencesi hükümlerinden yararlanamayacağı, davanın bu nedenle gerektiği, diğer taraftan, işveren vekili yardımcısı olarak çalışan davacının koşulsuz dilekçesi ile işyerinden istifa ederek ayrıldığı, kıdem ve ihbar tazminatının ödendiği anlaşılamadığı gibi davacının daha önce ayrılan bir işçi ile ortak olarak davalı işveren ile aynı iş kolunda faaliyet gösteren bir şirketi fesihten önce kurdukları, davacının ayrılması için bir nedeni olduğu gibi istifa iradesini fesada uğratıldığını da kanıtlanmadığı, kabule göre de işe başlatmama tazminatının fazla takdir edildiği” gerekçesi ile kararın bozulmasına ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/3 maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, dairemiz kararında eksiklik olduğunu, davacının işveren vekili konumunda olmadığını, istifa belgesinin matbuu olduğunu, işveren feshi bulunduğunu, kararın tavzihi ve aynı zamanda düzeltilmesi ile kaldırılarak yerel mahkeme kararının onanması gerektiğini belirterek, tavzih ve karar düzeltme isteminde bulunmuş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. Maddesi uyarınca iş mahkemelerince verilen ve temyiz edilen kararlar hakkında Yargıtay’ın verdiği kararlara karşı karar düzeltme yolu kapalıdır. Dairemiz kararında hukuki nitelendirmeye göre de tavzihi gereken durum görülmediğinden davacı vekilinin tavzih ve karar düzletme isteğinin REDDİNE, 26.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.