
Esas No: 2015/32010
Karar No: 2018/4276
Karar Tarihi: 09.04.2018
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/32010 Esas 2018/4276 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, kurum ile davalı şirket arasında 30.11.2011 tarihinde imzalanan sözleşme gereğince 19.12.2011-19.03.2012 tarihleri arasında 56 kişiye % 21 istihdam garantili bilgisayar programcılığı meslek edindirme kursu düzenlendiğini ve 25.3.2012 tarihinde kurs bitirme sınavı yapılarak kursun tamamlandığını, sözleşmenin 23.1 maddesi gereğince kursiyerlerin en az % 21’inin sınavı takip eden tarihten itibaren üç ay içerisinde istihdam edilmesi gerekirken davalı tarafından kuruma ibraz edilen belgelerin incelendiğinde kursiyerlerin tamamının ilk üç aylık süresi dolduktan sonra altıncı ayın sonu itibariyle firmanın kendi bünyesinde istihdam edildiğinin tespit edilmesi üzerine sözleşmenin 34.1 maddesi gereğince kurs için bloke edilen 18.136,74 TL ödenmeyerek irad kaydedildiğini ve 2 yıl süreyle yasaklılık hükmü uygulandığını ileri sürerek, kurs için ödenen 72.546,97 TL"nin işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile imzalanan % 21 istihdam garantili bilgisayar programcılığı meslek edindirme kursu sözleşmesi gereğince kurs bitim tarihinden itibaren üç ay içerisinde istihdam yükümlülüğünün yerine getirilmediğini ileri sürerek, davalı şirkete kurs için ödenen bedelin tahsili amacıyla eldeki davayı açmıştır. Davalı, sözleşme gereğince 14 kursiyerin istihdam edildiğini ve istihdam yükümlülüğünü yerine getirdiğini belirterek davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, alınan bilirkişi raporu hükme esas alınarak, davalı şirketin sözleşme gereğince istihdam yükümlülüğünü geçerli belgelerle yerine getirdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı, davalı ile 30.11.2011 tarihinde imzalanan sözleşme gereğince davalı şirketin istihdam yükümlülüğünü süresinde yerine getirmediğini ileri sürmüş, bilirkişiler ise dosya içerisinde dökümleri bulunan ve taraflar arasında konusu aynı olan 25.8.2011 tarihli sözleşmeye ilişkin belgelerin incelenmesi sonucu davalının kendi işyerinde istihdam ettiğini belirttiği 14 kursiyere ilişkin hizmet döküm belgesini, işe giriş bildirgelerini, imzalı ücret bordrolarını, banka ödeme ve dekont veya hesap ekstresini dosyaya sunmamış olması nedeniyle istihdam yükümlülüğünü yerine getirdiğinin kabul edilemeyeceği ve bu nedenle davalı kurum işleminin hukuken yerinde olduğunu belirtmiştir. Davalı ise, bilirkişi raporuna itiraz ederek istihdam edilen 14 kursiyere ait ücret bordroları ve hesap pusulalarının İŞKUR dosyasında mevcut olduğunu ve yeniden inceleme yapılmasını talep etmiş, mahkemece, davalı tarafından itirazen bildirilen bu husus hakkında herhangi bir araştırma yapılmadan mevcut rapora dayalı olarak karar verilmiştir. Oysa ki, mevcut rapor davaya konu sözleşmeye ait belgelerin incelenmesi sonucu oluşturulmamış, dava konusu yapılmayan ve taraflar arasında konusu aynı olan 25.8.2011 tarihli sözleşmeye ait belgelerin incelenmesi sonucu oluşturulduğundan mahkemece hükme esas alınması hatalıdır. O halde, mahkemece, davaya konusu sözleşmeye ilişkin bilgi ve belgelerin ilgili yerlerden getirtilerek taraf, mahkeme ve Yargıtay denetimine uygun yeni bir bilirkişi raporu alınarak hasıl olacak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.