Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11007 Esas 2019/4476 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11007
Karar No: 2019/4476
Karar Tarihi: 20.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11007 Esas 2019/4476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığı ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Konut dokunulmazlığına ilişkin suçlamada, yanlış bir kanun maddesi numarası kullanılmış, fakat bu hatanın düzeltilebileceği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından bazı maddelerinin iptal edildiği TCK'nın 53. maddesi de dikkate alınarak, suçlu hakkında öngörülen hak yoksunluklarının, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Temyiz itirazları reddedilmiş ancak, sanık hakkında daha önce TCK'nın 58. maddesi uygulanmadığı için cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimiyle çektirilmesine karar verilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur. TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ikinci kez uygulanması ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararına çıkarılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)
- TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 58. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/11007 E. , 2019/4476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken sehven 116/1 yerine 116/4 yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “TCK.58/6 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ikinci kez uygulanmasına ve cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ” cümlesinin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.