MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı ilk kararda direnilmesine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından dosya vekalet ücretine ilişkin temyiz incelemesi olarak Dairemizce geri gönderilmekle vekalet ücretine yönelik dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davacıların desteğinin kendi sevk ve idaresindeki otomobil ile davalı şirket bünyesinde faaliyet gösteren diğer davalıların sürücüsü ve maliki olduğu otobüs ile çarpışması neticesinde vefat ettiğini ileri sürerek
desteğin eşi .... için 60.000,00 TL, çocukları ...., ..., ... için 40.000,00"er TL, babası Mehmet ve annesi ... için 30.000,00"er TL, kardeşleri .... için 20.000.00’er TL olmak üzere toplam 440.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, kazanın meydana gelmesinde kusurları bulunmadığını ve talep edilen miktarların fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, kazanın meydana gelmesinde davacıların desteğinin sevk ve idaresindeki aracın %90, davalı tarafın sevk ve idaresindeki aracın %l0 oranında kusurlu bulunduğunun kabulü ile davacılar ... ..."in her biri lehine 4.000,00 TL,..."ın her biri lehine 1.000,00 TL, ..."nin her biri lehine 500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 11.12.2010 tarihinden itibarın işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, süresi içinde davacılar vekili ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizin 13.05.3014 gün ve 2013/7346 E. 2014/540 K. sayılı kararı ile, oluşa uygun olarak düzenlenen bilirkişi raporundaki kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük olmadığı belirtilerek davalı tarafın tüm, davacı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş ve takdir olunan manevi tazminatın çok düşük olduğu, hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle yerel mahkeme kararı davacılar yararına bozulmuştur. Yerel mahkemece, önceki gerekçelerle direnme kararı verilmiş; direnme kararının, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 23.06.2020 gün ve 2018/17-21 E. 2020/456 K. sayılı kararı ile direnme hükmünün takdir edilen manevi tazminat miktarı bakımından uygun olduğu sonucuna varılarak davacılar vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının onanmasına, davacılar vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından dosya vekalet ücretine ilişkin temyiz incelemesinin Dairemizce yapılmak
üzere gönderilmekle vekalet ücretine hasren yapılan inceleme sonucunda; davacılar lehine hükmedilen 29.000,00 TL manevi tazminat için yargılama sorasında vekille temsil edilen davacılar yararına ilk aşamadan beri AAÜT uyarınca hesaplanan 3.440,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 3.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden HUMK 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin vekalet ücretine yönelik yapmış olduğu temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan “3.000,00 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “3.440,00 TL” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 25/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.