Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6554 Esas 2020/4127 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6554
Karar No: 2020/4127
Karar Tarihi: 30.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6554 Esas 2020/4127 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık gece saat 21.30 sıralarında 46 promil alkollü iken, idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken seyir yönüne göre yolun sağ tarafından sol tarafına yaya geçidinden babasının elinden tutarak geçmekte olan 4 yaşındaki çocuğa çarptı. Çocuk basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandı. Keşif trafik raporuyla sanığın tamamen kusurlu olduğu kanıtlandı. Ancak herhangi bir ölçüm olmaması ve sanığın beyanı karşısında, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği için 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesinde belirtilen bilinçli taksir hükümleri uygulanarak sanık hakkında fazla ceza tayini kanuna aykırıdır ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK 89/1, 22/3, 62,5 2/2-4; 5237 sayılı TCK'nın 22/3. Maddesi; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/6554 E. , 2020/4127 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62,5 2/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gece vakti, yerleşim yerinde, saat 21.30 sıralarında, kazadan yaklaşık 3 saat 40 dakika sonra yapılan ölçüme göre 46 promil alkollü olan sanık, idaresindeki otomobil ile iki yönlü yolda seyri sırasında seyir yönüne göre yolun sağ tarafından sol tarafına yaya geçidinden babasının elinden tutarak geçmekte olan 4 yaşındaki çocuğa çarpması sonucu çocuğun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, keşif trafik bilirkişi raporu ile sanığın tam kusurlu olduğunun tespit edildiği, sanığın aşamalardaki değişmeyen beyanlarında “kazadan sonra evde iki bira içtiğini” beyan ettiği olayda; sanığın kaza anında alkollü olduğuna dair herhangi bir ölçüm olmaması ve sanığın da beyanı karşısında, yasal sınırın üzerinde alkollü olduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılmakla, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinde düzenlenen bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.