Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62,5 2/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gece vakti, yerleşim yerinde, saat 21.30 sıralarında, kazadan yaklaşık 3 saat 40 dakika sonra yapılan ölçüme göre 46 promil alkollü olan sanık, idaresindeki otomobil ile iki yönlü yolda seyri sırasında seyir yönüne göre yolun sağ tarafından sol tarafına yaya geçidinden babasının elinden tutarak geçmekte olan 4 yaşındaki çocuğa çarpması sonucu çocuğun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, keşif trafik bilirkişi raporu ile sanığın tam kusurlu olduğunun tespit edildiği, sanığın aşamalardaki değişmeyen beyanlarında “kazadan sonra evde iki bira içtiğini” beyan ettiği olayda; sanığın kaza anında alkollü olduğuna dair herhangi bir ölçüm olmaması ve sanığın da beyanı karşısında, yasal sınırın üzerinde alkollü olduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılmakla, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinde düzenlenen bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.