
Esas No: 2016/17667
Karar No: 2018/4259
Karar Tarihi: 05.04.2018
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/17667 Esas 2018/4259 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile .... Bankası A.Ş. vekili avukat .... aralarındaki dava hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 15/12/2015 gün ve 2014/646-2015/587 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan kullandığı kredi nedeniyle emekli maaşı üzerine hukuka aykırı olarak blokj işlemi uygulandığını, şu ana kadar 2.446,16 TL"lik bir kesinti yapıldığını ileri sürerek, bloke, rehin , takas ve mahsup işleminin kaldırılmasına, 2.446,16 TL" nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.225,58 TL" nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda karar davalı banka vekili tarafından kabul edilen 1.225,58 TL yönünden temyiz edilmiş olup, bu miktar karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL" yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK 440/lll-1 maddesi gereğince karar düzeltma yolu kapalı olmak üzere, 05/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.