Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/1614 Esas 2016/7839 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1614
Karar No: 2016/7839
Karar Tarihi: 21.04.2016

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/1614 Esas 2016/7839 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların tehdit suçunu işledikleri kabul edilerek, sanık A için temel cezanın 2 yıl, sanık B için ise gerekçe gösterilmeden 3 yıl olarak tespit edilmesi hükümde çelişkiye neden olmuştur. Ayrıca, TCK'nın 53/1-(c) bendindeki hak yoksunluğu hükmü ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararlarının uygulanması gözetilmemiştir. Bu sebeplerle hüküm bozulmuş ve yargılama baştan başlatılmak üzere dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- TCK'nın 53/1-(c) bendi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı Kararı'nda yer alan TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

4. Ceza Dairesi 2014/1614 E. , 2016/7839 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1- UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre, sanık ..."nin 22.01.2013 tarihinde öldüğü anlaşıldığından sanık ..."nin temyiz nedenleri yerinde bulunmakla, 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
a- Her iki sanığın, mağdurlara yönelik olarak, birlikte tehdit suçunu işlediklerinin kabul edilmesi ve sanık ... hakkında temel cezanın iki yıl olarak belirlenmesi karşısında, sabıkasız olan sanık ... hakkında gerekçe gösterilmeden, aynı Kanun maddesi ile kurulan hükümde temel cezanın üç yıl olarak tespiti sonucu hükümde çelişkiye neden olunması,
b- TCK"nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/l-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
c- Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.