MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/07/2017 tarih ve 2015/492 E- 2017/362 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 03/05/2018 tarih ve 2017/1626 E- 2018/479 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının diğer davalı kuruma yaptığı tasarım başvurusuna, tasarımların yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle yaptıkları itirazın TPMK tarafından reddedildiğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, davacıya ait 2004/01924 ve 2007/00368 sayılı tasarımlar ile davalının 2014/06873 sayılı kahve makinesi tasarımı incelendiğinde davalı başvurusunun yenilik kriteri taşımadığının anlaşılacağını, kahve makinelerindeki bazı tasarım unsurlarının teknik zorunluluktan kaynaklanmadığını, bu konuda geniş bir seçenek özgürlüğünün bulunduğunu, buna rağmen davalının seçenek özgürlüğünü kullanmadığını ileri sürerek TPMK YİDK’nin 2015/T-558 sayılı kararın iptaline ve dava konusu tasarım tescilinin hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu tasarım başvurusunun yeni ve ayırt edici olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davalı tasarımın davacının itirazına mesnet tasarımlar karşısında yeni ve ayırt edici olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davalının 2014/06873 sayılı tasarımının, davacının itirazına mesnet 2004/01924 ve 2007/00368 sayılı tasarımlar karşısında yeni ve ayırt edici olduğu, TPMK YİDK kararının iptali ve tasarım hükümsüzlüğü koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, başvuru konusu tasarımın, yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığının içinde endüstri ürünleri tasarımı konusunda uzman bilirkişinin de bulunduğu bilirkişi heyet raporunda açıklandığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.