Uyuşturucu madde ihraç etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/6686 Esas 2018/913 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6686
Karar No: 2018/913
Karar Tarihi: 15.02.2018

Uyuşturucu madde ihraç etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/6686 Esas 2018/913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde ihraç etme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz incelemesi sırasında, sanık müdafinin duruşmaya gelmemesi ve mazeret bildirmemesi nedeniyle sanık hakkında duruşmasız karar verilmiştir. Ancak, sanık müdafinin hükmün temyiz edilmesi talebinin reddedilmesi sonucunda resen temyiz incelemesi yapılmıştır. Kararda, hükme dayanak oluşturan telefon görüşmelerinin tüm delillerle birlikte değerlendirilmediği ve yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, kanuna aykırı ve yöntem eksikliği nedeniyle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 217. maddesi: Hakim kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir.
- Anayasa'nın 141/3 maddesi: Hükmün gerekçe bölümünde lehdeki ve aleyhdeki delillerin belirtilmesi gereklidir.
- CMK'nın 230/1 maddesi: Delillerin ayrı ayrı tartışılması ve hükme esas alınan ve reddedilenlerin belirlenmesi gereklidir.

20. Ceza Dairesi 2017/6686 E. , 2018/913 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ihraç etme
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Temyiz incelemesi, duruşmalı inceleme talebinde bulunan sanıklar Hasan ve Seyfettin müdafiinin yöntemine uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmaya gelmemesi ve geçerli bir mazeret de bildirmemesi nedeniyle duruşmasız olarak yapılmıştır.
Sanık ... müdafiine 30/12/2014 tarihinde tefhim edilen hükmün, bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 16/01/2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca REDDİNE karar verilerek, sanık hakkında hükmolunan sonuç ceza sebebiyle resen temyiz incelemesi yapılmıştır.
1-CMK"nın 217. maddesinin 1. fıkrasındaki "Hakim kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir" hüküm karşısında, hükme esas alınan, telefon görüşmelerine ait iletişim tespit tutanaklarının sanıklara okunarak diyeceklerinin sorulması, sanıkların konuşmaların kendilerine ait olmadığını belirtmeleri durumunda ses örneklerinin alınması ve ses kayıtlarının sanıklara ait olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi"ne veya uzman bir kurum ya da kuruluşa ses analizi yaptırılarak rapor alınması, tüm deliller birlikte değerlendirilerek, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırmaya dayalı olarak hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Anayasa"nın 141/3 ve CMK 230/1. maddeleri gereğince, hükmün gerekçe bölümünde sanıklar hakkındaki lehdeki ve aleyhdeki delillerin belirtilmesi, bu kapsamda hangi sanıkların hangi tarihte kimle, ne şekilde telefon konuşması yaptığının ve bu konuşmaların gerçekleşen somut olay ve olgularla bağlantısının gösterilmesi, tüm delillerin ayrı ayrı tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilenlerin belirlenmesi, ulaşılan kanıya göre sanıkların sabit kabul edilen fiilleri açıklanarak bunun nitelendirilmesi, sonucuna göre sanıkların hukuksal durumlarının saptanması gerektiği gözetilmeden, yetersiz ve soyut gerekçe ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ve sanık ...’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, resen de temyize tabi olan hükümlerin diğer yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA; 15.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.