Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2368 Esas 2019/9983 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2368
Karar No: 2019/9983
Karar Tarihi: 09.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2368 Esas 2019/9983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması sebebiyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, ancak uzlaşma sağlanmaması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 86/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 326/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (bazı ibareleri Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilmiştir)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/2368 E. , 2019/9983 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
2) 09/09/2015 tarihli 8. celsenin ara kararında duruşmanın 23/11/2015 tarihine bırakıldığı belirtilmiş olmasına rağmen, dosya kapsamındaki başka bir sanığın yakalama ile savunmasını yaptığı gerekçesiyle, 30/09/2015 tarihinde resen duruşma açılarak karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 326/2. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.