Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14886 Esas 2019/12714 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin emeklilik şartlarını taşıması ve emekli olmak için kuruma başvurması nedeniyle sona erdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretinin hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü, işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 07.08.2000- 02.04.2015 tarihleri arasında çalışmış olup, dava dilekçesinde 2011 yılından önceki izinlerini kullanmadığını iddia ederek yıllık izin ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Hükme esas alınan raporda davacının 07.08.2000- 07.08.2011 tarihleri için izin ücreti hesaplanmıştır. Öncelikle hesaplama döneminin bu şekilde sınırlandırılması isabetlidir. Ancak dosyaya sunulan,"uygundur" şerhi olan, davacının ismi ve imzasının yer aldığı, 28.06.2011-19.07.2011 arası için 20 günlük izin talebini içeren dilekçenin de hesaplamada dikkate alınıp alınmayacağı değerlendirilmeli, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacı asıl da dinlenerek hem bu dilekçe hemde kullandığı izinler konusunda beyanı alınmalı, davacı beyanı ile birlikte tüm deliller değerlendirilmek suretiyle yeniden karar verilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 12.06.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.