MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle 15.07.2010 tarihinde feshettiğini bildirerek kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., davacının temizlik işini üstlenen taşeron şirketler nezdinde çalıştığını, kendi işçileri olmadığını davanın husumetten reddine karar verilmesini gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu dikkate alınarak kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden davacının Sosyal Güvenlik Kurumundan emekli olmak için işyerinden ayrıldığı ve aylık bağlama kararı belgesine göre de 15.07.2010 günü tahsis talebinde bulunduğu ve 01.08.2010 tarihinden itibaren de yaşlılık aylığı bağlandığı anlaşılmaktadır. 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14. maddesinde, işçinin iş sözleşmesini bağlı bulunduğu Sosyal Güvenlik Kurumundan yaşlılık aylığı almak amacıyla feshetmesi durumunda, kıdem tazminatına hak kazanacağı öngörülmüş ve yine aynı maddede, iş sözleşmesinin bu amaçla feshinden söz edilebilmesi için ; sözleşmeyi işçinin feshetmiş olması, feshin emekli (yaşlılık) aylığı almak amacıyla yapılmış olması ve işçinin sosyal güvenlik kurumuna başvurduğunu ve aylığı hak kazandığını belgelemesi gerektiği belirtilmiştir. Bu konuda Dairemizin yerleşik görüş ve uygulamasına göre; işçinin, iş sözleşmesini yaşlılık aylığı almak amacıyla feshinde, kıdem tazminatı hakkının doğması için fesih tarihinde yaşlılık aylığına hak kazanma koşullarının gerçekleşmiş olması yeterlidir. Kanunda öngörülen belgeleme koşuluna uyulmamış olması kıdem tazminatı hakkının doğmasını engellemez. Belgeleme koşuluna uyulmaması hali sadece kıdem tazminatının gecikme faizinin fesih tarihinden değil dava tarihinden başlatılması sonucunu meydana getirir. Somut olayda da davacı emekliliğe hak kazandığına dair bir belge ibraz ederek işyerinden ayrılığını ortaya koyamadığından faiz başlangıcının dava tarihi yerine fesih tarihinden kabulü hatalı olup bozma nedenidir.
Ancak belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm kısmına 1. bendinde yer alan “fesih tarihi olan 15.07.2010 tarihinden” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine; “dava tarihi olan 24.02.2012 tarihinden” rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün bu düzletilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 20.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.