23. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/511 Karar No: 2020/867 Karar Tarihi: 11.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/511 Esas 2020/867 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı firma işçilerinden biri tarafından iş akdi haksız feshedildiği gerekçesiyle açılan davanın kabul edilmesi sonucunda mahkeme tarafından verilen karar kesinleşmiş ve alacak davası için yapılan icra takibi sonucu takip konusu alacağın müvekkil tarafından ödenmesi gerektiği savunularak davalıdan rücuen tahsil edilmesi istenmiştir. Mahkeme davacının talebi doğrultusunda kısmen haklı bularak davalının belirli kısımları üzerinden sorumlu tutulmasına hükmetmiştir. Davacı vekili karara itiraz etmiş ancak itiraz yerinde görülmemiştir. Kararın detaylarına ilişkin kanun maddeleri verilmediği için eklenememiştir.
23. Hukuk Dairesi 2019/511 E. , 2020/867 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, davalı firma işçilerinden ... tarafından iş akdinin haksız feshedildiği gerekçesiyle kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti ve fazla mesai ücretinin ödenmesi gerektiği iddiasıyla Kartal 1. İş Mahkemesinin 2007/317 Esas sayılı dosyası ile açılan davanın kabulüne karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, karara istinaden Bakırköy 6. İcra Müdürlüğünde yapılan icra takibi sonucu takip konusu alacağın 17/11/2011 tarihinde 12.780,88 TL olarak müvekkili tarafından ödendiğini ve bu ödemenin davalıdan rücuen tazmini gerektiğini ileri sürerek 12.780,88 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı yargılamaya katılmamıştır. Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalı firmanın en son alt iş veren konumunda bulunması nedeniyle ihbar ve kıdem tazminatı ile izin ücretinin tamamından, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının kendi işverenlik süresine isabet eden kısmından sorumlu olduğu kendinden önceki alt işverenlerin işverenlik sürelerine isabet eden fazla mesai ve genel tatil ücretinden sorumluluğu olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince yeniden harç alınmasına yer olmadığına karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.