Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6432 Esas 2019/2861 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6432
Karar No: 2019/2861
Karar Tarihi: 19.03.2019

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6432 Esas 2019/2861 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi, bir resmi belgede yalan beyan suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Mahkemenin kararı, itiraz üzerine incelendi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından daha önce açıklanan bir karara göre, sanığın daha önceki suçları dikkate alınarak en ağır cezanın uygulanması gerektiği belirtildi. Ancak, verilen ceza hukuka aykırı olduğu için karar bozuldu ve yeniden düzeltildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından belirtilen iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nin 58/6-7. maddeleri gereğince verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması istendi.

11. Ceza Dairesi 2017/6432 E. , 2019/2861 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren İstanbul 18. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/461 esas ve 2009/433 karar sayılı ilamı yerine, daha az cezayı içeren İstanbul 52. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/92 esas 2013/224 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine ""Sanığın İstanbul 18. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/461 esas ve 2009/433 karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 19/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.