Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
21/11/2012 olan suç tarihi gerekçeli karar başlığına 21/12/2012 olarak yazılmış ise de; bu husus mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
A-Sanıklar ... ve ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ..."nun yönetim kurulu başkanı, sanık ..."ın yönetim kurulu üyesi, sanık ..."ün teknik operasyonlar müdürü, sanık ..."in bakım müdürü, temyiz dışı sanık ..."ın ise bakım şefi olarak görev yaptığı katı atık işleme tesisinde kullanılan silo içindeki makinanın rutin zincir gerdirme ve yağlama işi sırasında yağlama yapan bakım elemanı Ozan"ın duran makinanın kısa süreliğine harekete geçmesi nedeniyle paletler arasında sıkışarak hayatını kaybettiği olayda, sanıklar Francesco ve Ali İhsan"ın şirket yönetim kurulu başkan ve üyesi oldukları, şirketin faaliyeti ile ilgili teknik operasyonlar müdürü, bakım müdürü ve bakım şefi olarak mühendis olan diğer sanıkların görevlendirilmiş olduğu, meydana gelen kaza açısından cezai sorumluluklarının olmadığı dikkate alındığında, sanıklar Francesco ve Ali İhsan"ın beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık ... ve Ali İhsan müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA;
B-Sanıklar ... ve ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Meydana gelen kaza açısından asli kusurlu oldukları anlaşılan sanıkların mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiinin dosyaya sunulan bilimsel görüşlerin gerekçeli kararda dikkate alınmadığı, çalışanlara gerekli eğitimin verildiği, bilirkişi raporunun bir kısmının hükme esas alındığı, bir kısmının ise kabul edilmediği, böyle bir yöntemin ceza hukukunda keyfiliğe yol açacağı, olay konu bakım işleminin dışarıdaki bölmelerden yapılması gerektiği, ölene eğitimlerde bu konunun anlatıldığı, ancak ölenin yine de içeriği girmiş olduğu, bu hususun anlaşılabilmesi için keşif yapılması gerektiği, ölenin ağır kusurunun olduğu, cezanın fazla olduğu, gerekçesiz teşdit yapıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün a ve B nolu bentlerinin 4 ve 5.paragfları çıkarılarak yerlerine "Sanığa verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL hesabıyla 22.800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.