İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/6598 Esas 2018/7474 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6598
Karar No: 2018/7474
Karar Tarihi: 16.10.2018

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/6598 Esas 2018/7474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkum edildiği ve adli para cezasına çarptırıldığı belirtiliyor. Ancak TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması ve hak yoksunluğuna hükmedilmemesi nedeniyle kararın temyiz edildiği ve bozulduğu ifade ediliyor. Ayrıca, ceza tayininde yapılan bir hesap hatası sonucu adli para cezasının fazla belirlendiği ve denetim süresinin alt sınırının belirlenirken yasa dışı davranıldığı belirtiliyor. Bu hususlar dışında kararın usul ve yasaya uygun olduğu ve düzeltilerek onanması gerektiği ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 43/1, 51/1, 51/3 ve 53/5.maddeleri anılmıştır.

5. Ceza Dairesi 2017/6598 E. , 2018/7474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının temyizinin lehe olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Yüklenen suçu bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda birden fazla işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması, 5237 sayılı TCK"nın 51/1. maddesi uyarınca sadece hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenebileceği gözetilmeden hükmolunan adli para cezasının ertelenmesine karar verilmesi ve TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle yüklenen suçu işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Ceza tayini sırasında sonuç adli para cezasının hesap hatası sonucu "3.000 TL" yerine "3.600 TL" olarak fazla belirlenmesi,
Mahkum olduğu adli para cezası TCK"nın 51. maddesine göre ertelenen sanık hakkında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06/04/2010 gün ve 2010/4-71-76 sayılı Kararında da açıklandığı üzere; ertelemenin yasal sonucu olan ve zorunlu olarak hükmedilmesi gereken, bu nedenle de kazanılmış hakka konu olmayan denetim süresinin alt sınırının 1 yıldan az olamayacağı gözetilmeksizin 6 ay olarak belirlenmesi suretiyle aynı Kanunun 51/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, O yer C.Savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “3.600 TL” şeklindeki ibarenin "3.000 TL" ve “cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca takdiren 6 ay denetim süresi öngörülmesine” ibaresinin ise temel cezanın alt sınırdan belirlendiği de gözetilerek “5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca takdiren 1 yıl denetim süresi öngörülmesine,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.