MAHKEMESİ : Ankara 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/12/2012
NUMARASI : 2010/194-2012/1606
.
Hüküm süresi içinde davalı Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı kurumun öğrenci yurdu işyerinde, alt işveren şirket işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, aylık ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Kredi ve Yurtlar Kurumu vekili, müvekkilinin asıl işveren konumunda bulunmayıp işçilik alacaklarından sorumlu olmadığını, dava konusu alacaklara hak kazanılmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Kredi ve Yurtlar Kurumu vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının asıl işveren işyerinde geçen çalışma süresi ve fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktalarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece davacının çalışma süresinin 01.12.2007-14.03.2009 tarihleri arasında geçtiği, davalı kurumun bu süreden asıl işveren sıfatıyla sorumlu olduğu kabul edilmiştir. Davacının, dava dışı V.. Hanımeli Ltd. Şti. ve davalı K.. Yemek Tem. Gıda Ürün. San Tic. Ltd. Şti. bünyesinde geçen çalışmaları yönünden davalı kurumun asıl işveren olduğu sabit olmakla birlikte, uyuşmazlığa konu dönemde kayıtlı çalışmasının bulunduğu dava dışı Ö.. Turizm İnş. San Tic. Ltd. Şti."nin davalı kurumla ilişkisinin ne olduğu anlaşılamamaktadır. Mahkemece anılan yönün aydınlatılmadan sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Anılan sebeple, davalı kurumun 02.04.2010 tarihli cevabi yazısı ekinde dosyaya sunduğu belgeler içerisinde, dava dışı Ö.. Turizm İnş. San Tic. Ltd. Şti. tarafından hazırlanmış sigortalı hizmet listelerinin ve anılan şirketle davalı K.. Ltd. Şti."nin ünvanlarının birlikte geçtiği banka dekontunun da bulunduğu nazara alınarak, bahsi geçen dava dışı şirket ile davalı kurum arasında imzalanan bir sözleşme bulunup bulunmadığı davalı kurumdan sorulmalı, söz konusu şirketin altişveren olup olmadığı araştırılmalı, davacının dava dışı şirket bünyesinde geçen kayıtlı çalışmasının davalı asıl işveren işyerinde geçip geçmediği hususunda bir sonuca gidilmelidir.
3-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları yazılı delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, mahkemece davacı tanık beyanlarına itibarla, davacının haftalık yirmibir saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dinlenen davacı tanığı Y.. D.. davacının çocuğu olup, her ne kadar aynı işyerinde kendisinin de bir yıl çalıştığını beyan etmiş ise de, tanığın hizmet döküm cetvelinin incelenmesinden, uyuşmazlığa konu dönemde, 12.03.2009 ve 13.03.2009 tarihlerinde toplam iki gün davalıya ait işyerinde davalı Katık Ltd. Şti. işçisi olarak çalışmasının kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Diğer davacı tanığı ise, işyerinde davacıyla birlikte üç ay çalıştığını bildirmiş ise de, hizmet döküm cetvelinde uyuşmazlığa konu tarihlerde, tanığın kayıtlı bir çalışmasının bulunmadığı görülmektedir. Davacı tanığının davacıyla yakınlığı, her iki tanığın da işyerindeki çalışmaları hakkındaki beyanlarının resmi kayıtlarla çelişmesi nazara alındığında, davacının çalışma düzenini bilmelerinin mümkün olup olmadığı hususu şüpheli olup, dosya içeriğinde beyanlarını denetlemeye elverişli başkaca delil bulunmamaktadır. İşin niteliği, davacının görevi ve işyeri özellikleriyle birlikte dosya kapsamı nazara alındığında, davacı fazla çalışma yaptığı iddiasını kanıtlayamamıştır. Anılan sebeplerle, fazla çalışma ücreti alacağının reddi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden eksik araştırma ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.