Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31001 Esas 2020/1903 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/31001
Karar No: 2020/1903
Karar Tarihi: 12.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31001 Esas 2020/1903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların dolandırıcılık suçundan yargılandığı davada, sanıkların katılandan araba satın aldıkları ancak aracı noter satışı yapmadan aldıkları, sonra aracın şirket ismini değiştirerek satıldığı ve bir icra takibi nedeniyle alındığı iddia ediliyor. Ancak mahkeme sanıkları beraat ettiriyor. Bu kararı katılan vekili temyiz ediyor ancak Yargıtay da mahkemenin beraat kararını bozuyor ve dosyanın daha üst bir mahkeme olan Ağır Ceza Mahkemesi tarafından incelenmesi gerektiğini belirtiyor. Bu nedenle mahkeme görevsizlik kararı veriyor.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-d maddesi: \"kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık\" suçunu tanımlıyor.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi: Yargıtay kararlarının kesinleştiğini belirtiyor.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Yargıtay kararlarının bozulduğu durumlarda yeniden yargılama yapılması gerektiğini belirtiyor.

15. Ceza Dairesi 2017/31001 E. , 2020/1903 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın, 2011 yılında sanık ... aracılığı ile gerçekte sanıklar ..., ... ve ..."ın ortağı olduğu ... Elektronik Hizm Tic San Ltd Şti" ye ait olan ... plaka sayılı aracı noter satışı olmaksızın satın aldığı, parasını sanık ..."a verdiği, şirkete kayıtlı bu arabayı aldıktan sonra şirketin ismini değiştirdiği, bu nedenle arabanın resmi satışının yapılamadığı, sanıkların bu konuda katılanı devamlı oyaladığı, daha sonra sanık ..."ın borçlusu sanık ... olan bir senet nedeni ile Ankara 4. İcra Müdürlüğünde bir takip başlattığı ve bu takip nedeni ile satın aldığı arabaya haciz konulduğu, bu haciz sırasında arabanın katılandan alındığı, bunu takiben sanık ..."ın icra takibinden vazgeçtiği ve aracın tekrar şirkete iade edildiği, aracın daha sonra sanık ... tarafından şirketin borcu olduğu gerekçesi ile 26.500 TL"ye başka birine satıldığı, bu suretle sanıkların üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda; eylemlerin kamu kurumlarından olan İcra Dairesi aracılığıyla gerçekleştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi"ne ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.