MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, temyiz kapsamına ve sebeplerine göre aşağıdaki gibi karar verilmiştir.
Dava, iş kazasında yaralanan davacının, maddi zararlarının giderilmesi talebine ilişkindir.
Dosya kapsamına göre, SGK Başkanlığı tarafından 29.07.2008 tarihli olayın iş kazası olarak kabul edildiği, maluliyet raporu ile sürekli iş göremezlik oranın %0 olarak tespit edildiği, 62 günlük iş göremezlik süresi için 2.656,28TL geçici iş göremezlik ödemesinin işçiye yapıldığı; Mahkeme tarafından alınan kusur raporu ile davalı işverene %70, davacı işçiye %30 kusur verildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının maluliyetin bulunmaması nedeniyle maddi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
İş kazalarından kaynaklanan tazminat davaları nitelikçe Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanmayan zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, mahkemece, davacı sigortalının dava konusu iş kazası nedeniyle bir süre çalışamadığı, davacının istirahatli kaldığı bu süreler bakımından ücret kaybının doğduğu hususu göz ardı edilerek neticeye varıldığı anlaşılmaktadır.
Sigortalıya, iş kazası veya meslek hastalığı nedeniyle geçici iş göremez durumda bulunduğu sürece, Kurum tarafından 5510 sayılı Yasanın 18. maddesi uyarınca geçici iş göremezlik ödemesi yapılır. Bu ödenek iş kazalarında olay, meslek hastalığında da tedavinin başladığı tarihten itibaren çalışmaz durumda kaldığı (raporlu olduğu) süreyi kapsar. Geçici iş göremezlik devresinde sigortalının çalışamadığı dönemde yoksun kaldığı gelir de iş kazası sonucu oluşan maddi zarar kapsamındadır. Raporlu olunan dönemde çalışamayan sigortalının bu dönemde yoksun kaldığı ücreti kadar bir zararının oluşacağı ve bu zararın da maddi zarar içerisinde kabul edilmesi gerektiği açıktır. Sigortalının zararlandırıcı olay nedeni ile tedavisinin devam ettiği ve çalışamadığı sürelerdeki maddi zararı bu dönemde % 100 iş gücü kaybına uğradığı kabulüne göre yapılmalıdır. Bilirkişi aracılığıyla, bu kapsamda maddi zararın tespiti ile SGK Başkanlığı tarafından sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödeneği var ise bunun rücuya tabi kısmının hesaplanan maddi zarardan düşülmesi ile elde edilecek sonuç, kazalının geçici iş göremezlik dönemi de denilen istirahatli dönemdeki karşılanmamış zararını ortaya koyacaktır. Hal böyle olunca da Mahkemece sürekli iş göremezlik oranı "%0" olan davacının istirahatli (raporlu) kaldığı dönem bakımından yoksun kaldığı ücret kaybının, yukarıdaki usul çerçevesinde hesaplanmadan yazılı gerekçe ile maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırıdır.
Yapılacak iş; davacının raporlu olduğu dönemde %100 oranında malul kaldığı değerlendirilerek ve çalışamadığı bu dönem nedeniyle yoksun kaldığı ücreti kadar bir zararın oluştuğu kabul edilerek, maddi zararın bilirkişi marifetiyle hesaplanması ve tüm delillerin bir arada değerlendirilmesi ile hüküm kurulmasından ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde ve özellikle maddi zarar kavramı yanlış yorumlanarak yazılı şekilde hüküm kurulması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.