Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/18104 Esas 2016/15691 Karar Sayılı İlamı

Tehdit ve yaralama suçlarından sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1, 43/1, 86/2, 86/3-e, 50/1-a ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 3.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, Suşehri Sulh Ceza Mahkemesinin 28/07/2009 tarihli ve 2008/46 esas, 2009/203 sayılı ilâmı tekerrüre esas teşkil ettiğinden sanığın cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Suşehri Asliye Ceza Mahkemesinin 12/06/2014 tarihli ve 2011/111 esas, 2014/122 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 07.11.2016 gün ve 94660652-105-28-6984-2016-Kyb sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/11/2016 günlü ve 2016/388996 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi:

Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
Dosya kapsamına göre, Suşehri Asliye Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Suşehri Sulh Ceza Mahkemesinin 28/07/2009 tarihli ve 2008/46 esas, 2009/203 sayılı kararıyla sanık hakkında kurulan hükmün, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olunması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle;

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Olay

Dosyanın incelenmesinde, TCK"nın 106/2, 43 ve 86/2-3-a ve 62. maddelerine göre verilen 2 yıl 1 ay ve 3.000. TL adli para cezasına, sanığın cezasının TCK"nın 58. madesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin, ilişkin Suşehri Asliye Ceza Mahkemesinin 12/06/2014 tarihli kararının temyiz edilmeden kesinleşmesi üzerine, kanun yararına bozma istemiyle, mahkemece, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de, tekerrüre esas kabul edilen, Suşehri Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2009 tarihli kararında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmekle, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasının usul ve yasaya aykırı olduğundan bozulmasının istenildiği anlaşılmaktadır.
2-Sonuç ve Karar
Yargıtay incelemesi sırasında bozma istemi dışında saptanan yeni hukuka aykırılıkların bulunduğunun anlaşılması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/07/2010 gün ve 2007/145-172 kararında da vurgulandığı üzere, bu hukuka aykırılıklar giderilmeden mevcut durumda karar verilemeyeceğinin görülmekle,
Dosyanın incelenmesinde, TCK"nın 53/1. maddesine göre "kişi kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak" maddede yazılı hak yoksunluklarına hükmedileceği düzenlendiği ve sanık hakkında TCK"nın 86/2 , 86/3a, 62. maddelere göre doğrudan verilen 3.000 TL adli para cezasına mahkumiyet kararında ayrıca koşulları bulunmadığı halde sanık hakkında 53/1. maddesindeki hak yoksunluğuna hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı bulunduğu anlaşılmakla, bu konuda da Kanun Yararına Bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının taktiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, kanun yararına bozma istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, 23/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.