Kamu malına zarar verme - kamu görevlisine hakaret - kamu görevlisine direnme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25561 Esas 2021/855 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret, kamu görevlisine direnme, kasten yaralama
HÜKÜM: Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 260. maddesinin birinci fıkrası gereğince “Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan” İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz dilekçesinin sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olarak katılma talebi niteliğinde olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 237/1. maddesi uyarınca suçtan zarar görenin katılma talebinin kabulüne karar verilmekle yapılan incelemede;
1)Suçtan zarar gören Gümrük Ve Ticaret Bakanlığı vekilinin, sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde:
Kovuşturma evresinde kamu davasından haberdar edilmeyen ve katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan temyiz aşamasında gerekçeli kararın tebliği üzerine temyiz dilekçesi veren müşteki kurumun hükmü temyiz hakkı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suçtan zarar görenin iddia ve delillerini sunabilme, tutanak ve belgelerden örnek alabilme, tanık dinletebilme gibi haklarını kullanabilmesi için iddianame ile açılan davadan usulunce haberdar edilememesi, katılma ve bu konuda beyanda bulunma imkanından mahrum bırakılması karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nın 2014/113, 2009/163, 2009/185 karar sayılı kararlarında da ifade edildiği gibi, müşteki kurum vekiline, kamu davası açıldıktan sonra duruşma günü bildirilmeden ve davaya katılma olanağı sağlanmadan 5271 sayılı CMK"nın 234. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müşteki kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,
2)-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı ilamı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı ilamı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın, hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesinin savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Düzce T/Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.