Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14854 Esas 2020/909 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14854
Karar No: 2020/909
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14854 Esas 2020/909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılamada, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edildi. Mahkeme kararında, mağdurun yerine müşteki sıfatının yazım hatası olarak düzeltilmesine karar verildi. Ancak sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve ceza infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması kararlaştırılmıştı. Ancak hüküm fıkrasında sehven \"sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulama şartları oluşmadığından uygulanmasına yer olmadığının\" belirtilmesi, hataya sebebiyet vermiş ve hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da TCK'nin 58/6-7, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/14854 E. , 2020/909 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, ...’nın sıfatının “mağdur” yerine “müşteki” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, hükmün gerekçesinde ve hüküm fıkrasında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği halde hüküm fıkrasının devamında sehven "sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulama şartları oluşmadığından uygulanmasına yer olmadığının" belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulama şartları oluşmadığından UYGULANMASINA YER OLMADIĞINA” cümlesinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.