9. Ceza Dairesi 2020/4420 E. , 2020/1363 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tefecilik suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 241, 62/1, maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 125 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2012 tarih ve 2012/212 esas ve 2012/697 karar sayılı kararının 10/10/2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 30/11/2012 tarihinde 5809 sayılı Yasa"ya muhalefet suçunu işlediği ve Malatya 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 24/12/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı CMK"nın 231/11 maddesi gereğince açıklanmasına dair Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/02/2016 tarihli ve 2016/58 esas ve 2016/196 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1-Sanığa ilişkin verilen kararların ne şekilde açıklanacağı 5271 sayılı CMK"nın 231/1-4 maddelerinde öngörülmüş olup buna göre, deneme süresi içerisinde suç işlenmiş olması nedeniyle yeniden duruşma açılmasının amacı, yeni durum nedeniyle yargılamaya devam olunması karşısında sanığın mevcut durumdan haberdar olmasını sağlamak ve bu şekilde savunma hakkının kısıtlanmasını önlemektir. Bununla birlikte, duruşmanın usulüne uygun olarak sanığa bildirilmesine karşın duruşmaya katılmaması halinde, önceki savunması ile yetinilerek, hüküm kurulabilecektir. Bu itibarla, denetim süresi içerisinde suç işleyen sanığa ihtarlı duruşma daveti tebliğinin gerektiği halde Tebligat Kanunu"nda öngörülen yöntemlerce bu tebligatın yapılmaması, sanığın savunması alınmadan hükmün açıklanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,
3-Anayasa"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nin 34, 230. ve 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddeleri ve CMK’nın 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 08/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
