Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10572 Esas 2020/1899 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10572
Karar No: 2020/1899
Karar Tarihi: 12.02.2020

Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10572 Esas 2020/1899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan mahkum olan sanığın temyiz itirazını değerlendirdi. Kararda, sanığın duruşmaya getirilmeden, duruşmadan vareste tutulmaya dair bir talebi olmadığı halde yokluğunda karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı belirtildi. Ayrıca, sanığın başka suçtan hükümlü olarak bulunduğu cezaevinden duruşmaya getirilmemesi ve iddianamede talep edilen ceza maddesinin doğru uygulanmamış olması nedeniyle kararın bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kararda, suçun TCK'nın 158/1-f maddesi kapsamında değerlendirildiği ve sanığın bu madde uyarınca cezalandırıldığı belirtildi. Ayrıca, kısıtlayıcı nitelikte olan bu tutumun sanığın savunma hakkının sınırlandırılması anlamına geldiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 158/1-f, 62 ve 53 maddeleri, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 158/1-g. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2019/10572 E. , 2020/1899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kısa kararın açıklandığı duruşmada ceza evinde bulunduğu anlaşılan ve duruşmadan vareste tutulması yönünde bir istemi bulunmayan sanığın, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesi gereğince duruşmaya getirtilerek, esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yokluğunda karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın, Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Kocaeli 1. nolu T Tipi Kapalı Cezaevi""nde hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek ve iddianamede sanığın TCK"nın 157. maddesine göre cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı, asliye ceza mahkemesi tarafından TCK"nın 158/1-g. maddesi uyarınca görevsizlik kararı verildiği, görevsizlik kararı sonrası sanığın ek savunması alınmadan 5237 sayılı TCK."nun 158/1-f maddesi uygulanmak suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196 ve 226/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.