MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kısa kararın açıklandığı duruşmada ceza evinde bulunduğu anlaşılan ve duruşmadan vareste tutulması yönünde bir istemi bulunmayan sanığın, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesi gereğince duruşmaya getirtilerek, esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yokluğunda karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın, Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Kocaeli 1. nolu T Tipi Kapalı Cezaevi""nde hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek ve iddianamede sanığın TCK"nın 157. maddesine göre cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı, asliye ceza mahkemesi tarafından TCK"nın 158/1-g. maddesi uyarınca görevsizlik kararı verildiği, görevsizlik kararı sonrası sanığın ek savunması alınmadan 5237 sayılı TCK."nun 158/1-f maddesi uygulanmak suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196 ve 226/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.