Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacının temyizine gelince;
Toplanan delillerden boşanmaya yolaçan olaylarda, sadakatsiz davranışlarda bulunan davalı kadının daha fazla kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşulları gerççekleşmemiştir.Davalının yoksulluk nafakası isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

 SONUÇ:Hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden davacı yararına BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın N."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcının yatıran A."e  geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 16.05.2007 Çrş.

       KARŞI OY YAZISI

                  Dava dosyasında yerel mahkemenin kabulünde olduğu üzere tarafların kusurları aşağıdaki şekilde gerçekleşmiştir:                        
                  Davalı kadın: Sadakatsiz davranmıştır.
                  Davacı koca ise:
                 -Eşini dövmüştür,
                 -Eşine hakaret etmiştir,
                  -Eşine silah çekmiştir,
                 -Eşinin üzerine balta ile yürümüştür,
                 -Eşini evden kovmuştur.
                     Yerel mahkeme tarafları “eşit kusurlu” kabul etmiş, değerli çoğunluk davacı kocayı ağır kusurlu kabul edecek yerde davalı kadını “ağır kusurlu” kabul etmiştir.
           Bu düşünce sadakatsiz kadının dövülmesine, ona hakaret edilmesine, ona silah çekilmesine, onun üzerine balta ile yürünmesine ve onun evden kovulmasına haklılık kazandırır. Her biri ayrı ayrı “boşanma sebebi” ve aynı zamanda “suç” oluşturan olan bu davranışlar onu yapan kocanın yanına kâr kalmıştır.
              Kocanın karısını neredeyse bir öldürmediği kalmıştır. Oysa hukuk devletinde kadının boşanma sebebi oluşturan davranışı karşısında  kocanın yapacağı şey boşanma davası açarak ayrıca manevi tazminat istemekten ibarettir.
          Kadınları dövmenin, onlara hakaret edilmesinin, onlara silah çekilmesinin, onların üzerine balta ile yürünmesinin hiçbir haklı sebebi olamaz. Sadakatsiz kadınlar da dövülemez. Koca yaptıklarının sonuçlarına katlanmalıdır. 
            Bu sebeplerle değerli çoğunluğun “farklı görüşüne” katılmıyorum.