MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, 25.10.2014 tarihinde davalı firmadan satın aldığı ve bilahare yediği börek içerisinde yabancı cisim olduğunu fark ettiğini, bu nedenle de telafisi güç manevi kayıplara uğradığını ileri sürerek; manevi tazminat olarak 1,00 TL nin tahsiline ve ayrıca firmanın kınanması amacıyla ülke genelinde dağıtımı yapılan gazetelerde hükmün yayınlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, olayda manevi tazminata hükmetmeyi gerektiren beden bütünlüğüne zarar verme ile kişilik haklarının ihlal edilmesi koşullarının gerçekleşmediğini savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının davalı firmadan aldığı börekte plastik parça olduğu gözlemlendiği, davacının davalı firmaya bu şekilde haksız bir ithamda bulunması için gerekli bir nedenin olmadığı, yiyeceğin içerisinden yabancı bir madde çıkmasının kişinin manevi olarak etkilenmesine elverişli olduğu, davacı tarafından talep edilen 1,00 TL’nin sembolik olduğu kanaatine varılması yönüyle davanın kabulüne ve devam eden bir saldırı olmadığından gazetede yayımlanma talebi uygun görülmeyerek davanın bu yönüyle reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalının temyiz talebi, hükmün kabul edilen 1,00 TL lik kısımına yönelik olmasına ve bu miktarın da karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL" yi geçmediği anlaşılmasına göre; HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacının temyizi bakımından; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle, davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenle davacının temyiz talebinin reddi ile hükmün ONANMASINA, peşin alınan 29,20 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.