MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 20.12.2010 gününde verilen dilekçe ile mirasın hükmen reddi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.12.2020 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.
(Muhalif) (Muhalif)
K A R Ş I O Y
Dava, mirasın hükmen reddin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacının murisi ..., 24.03.2008 tarihinde vefat etmiştir.
Davacı ... adına tapuda kayıtlı ve murisinden kendisine intikal eden 3/8 nispetindeki hissesi o tarihte ergin olmadığından velayeti altında olduğu babası tarafından 19.12.2008 tarihinde üçüncü kişiye satış yoluyla devredilmiştir.
Ret süresi sona ermeden mirasçı olarak tereke işlemlerine karışan, terekenin olağan yönetimi niteliğinde olmayan veya mirasbırakanın işlerinin yürütülmesi için gerekli olanın dışında işler yapan ya da tereke mallarını gizleyen veya kendisine maleden mirasçı, mirası reddedemez ( TMK m 610/2
Türk Medeni Kanununun 336. maddesi gereğince “Evlilik devam ettiği sürece ana ve baba velayeti birlikte kullanırlar. Velayet, ana ve babadan birinin ölümü halinde sağ kalan tarafa aittir.”
Ana ve baba, velayetleri devam ettiği sürece çocuğun mallarını yönetme hakkına sahip ve bununla yükümlüdürler; kural olarak hesap ve güvence vermezler (TMK m 352).
Olağan ihtiyaçlar gerektirdiği ölçüde sermaye biçiminde ödemeler, tazminatlar ve benzeri edimler çocuğun bakımı için kısmen kullanılabilir. Çocuğun bakımı, yetiştirilmesi ve eğitimi için zorunluluk varsa hâkim, ana ve babaya belirlediği miktarlarda çocuğun diğer mallarına da başvurma yetkisini tanıyabilir (TMK m 356).
Taşınmazın satıldığı tarihte veli sıfatı ile hareket eden, davacının babası olup davacının yasal ve tek temsilcisidir.
Türk Medeni Kanununun 342. maddesi gereğince aynı yasanın 327. ve 356. madde hükümlerinin koşullarının oluşması dışında velayet hakkına haiz kişi, hakimden izin almaksızın gerek taşınır gerek taşınmaz olsun çocuk mallarını serbestçe satabilecek, Türk Medeni Kanununun 360 ve361. Maddelerindeki (olumsuz) koşullar gerçekleşmedikçe onun mallarını yönetecek ve bununla yükümlü olacaktır.
Davacının hissesi, taşınmazın satıldığı tarihte velayet görevini kullanan babası tarafından üçüncü bir kişiye satıldığından, davacının terekeyi benimsediğinin kabul edilmesi ve Türk Medeni Kanununun 610.maddesi gereğince mirası ret hakkının düştüğü kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken mirasın reddin tespitine karar verilmesi doğru olmadığından, ilk derece mahkeme kararının bozulması gerektiğini düşünüyoruz.