Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 121. maddesinde (bu kanun gereğince bağlanacak gelir veya aylıklar ve sağlanacak yardımlar, nafaka borçları dışında, haciz veya başkasına devir ve temlik edilemez) hükmüne yer verilmiştir.
İİK.’nun 83-a Maddesi gereğince borçlunun, hacizden önceki bir dönemde haczi mümkün olmayan bir mal veya hakkın haczedilebileceğine dair alacaklı ile yapmış olduğu anlaşma geçerli değildir. Anılan maddenin amacını açıklayan gerekçesinde de “…Borçlunun, hacizden önce sonuçlarını tahmin edemeyeceği cihetle, bir mal veya maaş yahut ücretin haczedilemeyeceği yolunda şikayette bulunamayacağını bildirmesinin, lehine olan yasa hükmünün uygulanmasından feragat etmesinin hükümsüz sayılacağı, zira, bir malın ne derece haczedilmez olduğunun, borçlunun ve ailesinin haciz anındaki durumlarına göre saptanabileceği…” ifade olunmuştur. Bu durumda borçlunun haciz sırasındaki, ya da haciz işleminin gerçekleşmesinden sonraki dönemde haczedilmesi mümkün olmayan mal ve haklarla ilgili olarak bu haklardan vazgeçmesi geçerli olabilir.
Somut olayda takip kesinleştikten sonra 15.09.2006 tarihinde yazılan haciz yazısı ile borçlunun SSK’dan almakta olduğu emekli maaşının ¼ ’ü üzerine haciz konulduğu, SSK tarafından verilen cevapta, 2006 Aralık ve müteakip aylıklardan kesinti yapılıp dosyaya yatırılacağının bildirildiği, daha sonra 02.12.2006 tarihinde evinde yapılan haciz sırasında borçlunun bu dosya borcundan dolayı her ay maaşının 105,00 YTL’sının kesildiğini belirterek bu maaşının tamamının haczine muvafakati üzerine 15.01.2007 tarihinde borçlunun muvafakati doğrultusunda emekli maaşının hacizsiz kalan kısmının tamamı üzerine haciz konulduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda borçlunun 02.12.2006 tarihinde evinde yapılan haciz sırasındaki ve emekli maaşının ¼’ünün haczinden sonraki ancak tamamının haczi tarihinden önceki tarihli haczedilmezlikten feragate ilişkin bu beyanı geçerli ve süreklilik kazanan Yargıtay kararlarına uygundur. O halde, Mahkemece şikayetin reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 01.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.