Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4771 Esas 2019/6052 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4771
Karar No: 2019/6052
Karar Tarihi: 25.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4771 Esas 2019/6052 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümleri içermektedir. İlk olarak, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından reddedilmiştir. Ardından, hırsızlık suçu için eksik ceza tayini yapıldığı ancak suçun gece vakti işlendiğinin anlaşılması nedeniyle bozma sebebi yapılmadığı belirtilmiştir. Mahkeme kararında, suça sürüklenen çocuğun temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hükmün usul ve kanuna uygun olduğu belirtilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun ek 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 35. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 6/1-e maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/4771 E. , 2019/6052 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuğun eylemi tamamladıktan sonra devriye görevi yapan polis ekiplerince durdurulduğu ve araya kesinti girdiğinden hırsızlık eylemi tamamlandığı halde, teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile suça sürüklenen çocuk hakkında şartları oluşmadığı halde, 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş-batış çizelgesine göre suç tarihinde güneşin 16.54’te battığı ve ertesi gün 07.26"da doğduğu, 5237 sayılı TCK"nun 6/1-e maddesi uyarınca saat 17:54’ten ertesi gün 06:26’a kadarki zaman diliminin gece vakti olduğu, müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanına göre suçun 19.00 ile 08.00 saatleri arasında işlendiği yine polis ekipleri tarafından düzenlenen tutanağa göre suça sürüklenen çocuğun saat 06.00’da yakalanması nedeni ile suçun gece vakti işlendiği anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nun 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle, eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştirler dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.