Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7965 Esas 2020/4081 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7965
Karar No: 2020/4081
Karar Tarihi: 29.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7965 Esas 2020/4081 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine karar verdi. Temyiz edilmesi üzerine, mağduru ve vekilinin davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; olayda enjekte edilen ilaçların doku içi yayılımı ile sinir hasarına neden olabileceklerinin tıbben bilindiği ancak enjeksiyonun yapılış tekniği ve uygulanan bölgenin uyumsuzluğu yönünden tıbbi bir delil de tanımlanmadığından tüm bulgular bir bütün olarak değerlendirildiğinde, enjeksiyonu uygulayan sağlık personeline bir kusur izafe edilemeyeceği sonucuna varıldı. Bu nedenle sanık hakkında beraat kararı verildi ve kararda CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat hükmüne varıldığı bilgisi yer aldı. Ancak delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılmadan beraat kararı verilemeyeceği gözetilmediğinden karar CMK'nın 193/son maddesine yanlış anlam verilerek verildi. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi detaylı bir şekilde açıklandı.

12. Ceza Dairesi 2019/7965 E. , 2020/4081 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müşteki ...’ın davaya katılması hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, beyanda bulunarak hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyan mağdurun ve vekilinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Olay günü Muradiye Devlet Hastanesi acil servisinde nöbetçi doktor olarak görev yapan ..."ın talebi üzerine, aynı hastanede görevli hemşire ... tarafından enjeksiyon yapılması üzerine katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde yaralanmasına neden olduğu olayda; enjekte edilen ilaçların doku içi yayılımı ile sinir hasarına neden olabileceklerinin tıbben bilindiği, bu durumun enjeksiyonların tekniğe uygun yapılması durumunda da daha önceden öngörülemeyecek ve önlenemeyecek arazlara sebep olabildiği, bu durumun her türlü özene rağmen oluşabilecek herhangi bir kusur ve ihmalden kaynaklanmayan komplikasyon olarak nitelendirildiği, enjeksiyonun yapılış tekniği ve uygulanan bölgenin uyumsuzluğu yönünden tıbbi bir delil de tanımlanmadığından, tüm bulgular bir bütün olarak değerlendirildiğinde, enjeksiyonu uygulayan sağlık personeline bir kusur izafe edilemeyeceği, bu nedenle de sanığa atfı kabil bir kusur bulunmadığı gerekçesiyle, sanık hakkında beraat kararı verildiği anlaşılmakla;
Fiilin suç oluşturmaması veya suçun yasal unsurlarının gerçekleşmemesi nedeniyle derhal beraat kararı verilmesi dışında, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp, savunması alınmadan beraat kararı verilemeyeceği gözetilmeden, CMK"nın 193/son maddesine yanlış anlam verilerek, aynı Kanunun 191 ve 147. maddeleri gereğince sanığın sorgusu yapılmadan yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak; BOZULMASINA, 29.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.