MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı işyerinde 16.09.2009 tarihinde işe başladığını, ücretinin 1350 TL olduğunu, 30.06.2011 tarihinde ise hiçbir haklı neden olmadan işten çıkarıldığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 16.09.2009-30.06.2011 arasını kapsayan kendi imzasını taşıyan ve bir nüshası kendisine verilen belirli süreli hizmet akdi ile çalıştığını, hizmet akdi de akit süresini sona ermesiyle süre sonunda feshedildiğini, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin banka hesabına yatırıldığını, akdin süre sonunda feshi nedeniyle ihbar tazminatı ödenmediğini, işin niteliği gereğince iddia edildiği şekilde fazla çalışması olmadığını, her türlü çalışmalarının bordro ile kayıt altına alındığını ve karşılığının banka hesabına yatırıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile ihbar tazminatı ile fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Taraflar arasında imzalanmış olan iş sözleşmesinde fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı görülmüştür.
Her ne kadar Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftalık 4 saat üzerinden hesaplanan çalışma ücret alacağı hüküm altına alınmış ise de, davacının ücretinin aylık net 1.000,00 TL kabul edilmesi ve kabul edilen bu ücretin yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresini karşılayacak miktarda olması karşısında, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi sonucu davacının yıllık 270, haftalık 5,2 saati aşan fazla mesai ücret alacağının bulunmadığı gözetilerek, isteğin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 21/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.