Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4459 Esas 2020/1879 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, sanık üst yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ile temyiz dışı sanık ... arasında saman alımı üzerine anlaşma yapıldığı, bu anlaşma doğrultusunda samanın teslimi sırasında ücretinin temyiz dışı sanık ... tarafından katılana ödenmesi gerektiği, ancak teslimat sırasında temyiz dışı sanık ...’in işyerinde bulunmadığı, katılanın cep telefonundan temyiz dışı sanık ...’i aradığı, sanık ...’in katılanı ücretini alması için yönlendirdiği adreste de bulunmadığı, birkaç gün sonra katılanın sanık ...’in işyerine geldiği, burada sanık ... ile oğlu olan sanık ...’ın bulunduğu, sanık ... tarafından yazılan sanık ... tarafından imzalanan hukuki sonuç doğurmayacak bir senedin katılana verildiği, katılanın alacağını alamadığı ve sürekli sanıklar tarafından oyalandığı, bu suretle sanık ...’ın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamından, sanığın olayın başından itibaren dolandırıcılık suçunu iştirak ettiğine dair kesin veya inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; üst yer Cumhuriyet savcısının eksik gerekçe ile beraat hükmü verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.