4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/23600 Karar No: 2016/15510 Karar Tarihi: 21.12.2016
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/23600 Esas 2016/15510 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi, tehdit suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verdi. Dava temyiz edildi ve yapılan incelemede, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve ek fıkrası ile TCK'nın 106/1. maddesi kapsamında tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olduğu anlaşıldı. Bu nedenle, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip belirlenmesi gerektiği belirtildi. Karar bozuldu ve mahkeme, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip belirlenmesi için uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiğine karar verdi. Kararda geçen kanun maddeleri: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve ek fıkrası, TCK'nın 106/1. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2014/23600 E. , 2016/15510 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.