MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK’nun 223/2-e maddesi gereğince beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. Maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ile katılanın aynı şirkette eski iş ortağı oldukları, sanık hissesini katılana devrettiği, sanığın ihtiyacı olduğunu söyleyerek şirket adına olan ... ve ... plakalı araçları kısa süreliğine ödünç aldığı, ancak araçları geri iade etmediği, bu suretle üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda;sanık savunması, katılan beyanı ve tüm dosya kapsamından, katılan kovuşturma aşamasındaki beyanında sanığın ortağı olduğunu, ortaklıkları iyi durumda iken suça konu araçları sanığın kullanımına verdiğini,sanık ile katılanın ortak oldukları, daha sonra ortaklıkları bozulduktan sonra suça konu araçları sanığın geri vermediğini belirtmesi karşısında, sanık ile katılan arasında, özel hukuk kapsamında çözümü mümkün hukuki ihtilaf mahiyetinde bir anlaşmazlık olduğu tüm dosya kapsamından anlaşıldığından,mahkemece verilen beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın atılı suçun sübut bulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.