MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarını nitelikli tehdit suçu ile birlikte işlediğinin iddia olunması nedeniyle mala zarar verme ve kasten yaralama suçları açısından uzlaşma işlemleri uygulanmamış ise de; sanığın nitelikli tehdit suçunu işlediğine dair yeterli delil bulunmadığı kabul edilerek bu suçtan beraat kararı verilmiş olması karşısında;
Ceza Genel Kurulu"nun 13.12.2018 gün ve 2018/112-635 sayılı kararında da vurgulandığı üzere; sanığın yerel mahkemenin hüküm tarihinden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile uzlaşma kapsamına sokulan katılana karşı TCK.nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile birlikte işlenen kasten yaralama suçunun, CMK.nın 253/3. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamında olmadığı ve bu nedenle yapılan uzlaştırma teklifinin hukuki değerden yoksun bulunduğunun anlaşılması karşısında;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen mala zarar verme suçu ve birlikte işlenen yaralama suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.