Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2017/7 Esas 2017/1208 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7
Karar No: 2017/1208
Karar Tarihi: 09.03.2017

Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2017/7 Esas 2017/1208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

21. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dosyada, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir. Ancak, tekerrüre esas alınan Bismil Asliye Ceza Mahkemesindeki bir davada verilen tazminat cezasının tekerrüre esas alınamayacağı göz önünde bulundurulmadan karar verilmiştir. Bu nedenle, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozma istemiyle gönderilmiştir. Ancak kararın Dairenın görev alanına giren bir husus oluşturmaması ve dosyanın sehven Daireye gönderilmesi üzerine, dosya görevli Yüksek Yargıtay 20. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi
- 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’un 4/a-2 maddesi

(Kapatılan)21. Ceza Dairesi 2017/7 E. , 2017/1208 K.

"İçtihat Metni"

... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20.12.2016 gün ve 2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 05.01.2017 gün ve KYB.2016/402538 sayılı ihbarnamesi ile;
Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis ve 8.320,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının 5237 sayılı Kanun"un 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/11/2010 tarihli ve 2010/336 Esas, 2010/570 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, tekerrüre esas alınan Bismil Asliye Ceza Mahkemesinin 01/03/2007 tarihli ve 2005/464 Esas, 2007/151 sayılı ilamı ile sanığın 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na aykırı davranmak suçundan mezkur Kanun’un 4/a-2 maddesi uyarınca 58.930,46 Türk lirası tazmini nitelikli adli para cezasına mahkum edilmiş olması ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriği ve kanun yararına bozma isteminin kapsamına göre, Dairemizin görev alanına giren bir husus bulunmadığı gibi, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.01.2017 gün ve 2016/402538 sayılı ihbarnamesinin 20. Ceza Dairesi Yüksek Başkanlığına hitaben düzenlendiği, ancak dosyanın sehven Dairemize gönderilmesi üzerine Dairemizin esasına kaydedildiği anlaşılmakla, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Yüksek Yargıtay 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.