Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1353 Esas 2019/9910 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1353
Karar No: 2019/9910
Karar Tarihi: 08.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1353 Esas 2019/9910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine karar verildiğini belirtmekte. Ancak temyiz davasının açılması üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun ve ceza dairelerinin buna uygun olarak verdiği kararlar da göz önüne alınarak, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği konusunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunması sebebiyle sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği belirtilmiş. Ayrıca Anayasa Mahkemesi’nin bazı ibareleri iptal ettiği 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi sebebiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiş. Sonuç olarak, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/1353 E. , 2019/9910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.