Mahkemesi : Osmancık Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 13.11.2008
No : 2000/78-2008/356

Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu yaşamını yitiren sigortalının hak sahiplerine yapılan sosyal sigorta yardımları nedeniyle uğranılan zararın, 506 sayılı Kanunun 26. maddesi gereğince davalılardan teselsül hükümlerine göre rücuan alınması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davacı SGK Başkanlığı avukatı, davalılar H.. G.. G.., K.H.. G.., E.. G.., O.. G.., A.. G.., F.. G.., A.. G.. avukatları, davalı D.. B.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi Tolga Özmen tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin tüm, temyiz yoluna başvuran davalı tarafların ise sair itirazlarının reddi gerekir.
2-) 1997 yılında gerçekleşen iş kazasında davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı, sigortalı veya hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (dış tavan) miktarı ile sınırlı iken, anılan maddede yer alan “sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere” ibareleri, 21.03.2007 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas - 2006/106 Karar sayılı Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilmiştir. Anayasa’nın 153. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi iptal kararlarının, Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmesi ve elde bulunan kesinleşmemiş tüm davalarda uygulanmasının zorunlu olması, iptal kararının Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihten itibaren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 33. maddesi gereğince, yürürlükteki kanunları uygulamakla yükümlü bulunan mahkemelerin ve Yargıtay’ın yürürlükten kalkan bir yasa maddesine dayanarak inceleme yapma ve karar verme yetkilerinin bulunmadığının kabulünün doğal bulunması, 26. maddedeki anılan ibarelerin iptali ile Kurumun rücu hakkının, kanundan doğan, kendine özgü, sigortalı veya hak sahiplerinin hakkından bağımsız, basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, ilk peşin sermaye değerli gelirlerin, tazmin sorumlularının kusuruna karşılık gelen tutarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerekmekte olup gelirlerde oluşan artışların istenilemeyeceği de belirgindir.
İnceleme konusu davada mahkeme kararı sonrasında gerçekleşen söz konusu iptal olgusu karşısında, hak sahiplerine bağlanan ölüm gelirlerinin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerleri Kurumdan sorulup %87,5 kusur oranı uygulanması gerekmekte olup mahkemece artışları da içeren tüm peşin değerlerin hükme esas alınması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, temyiz yoluna başvuran davalı tarafların bu yönleri amaçlayan itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davalılar H.. G.. G.., K.H.. G.., E.. G.., O.. G.., A.. G.., F.. G.., A.. G.., D.. B..’ya geri verilmesine, 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.