Tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.05.2012 gün ve 2007/423 esas, 2012/818 karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 04.04.2016 gün ve 2014/240 esas, 2016/6280 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, karar verilmiştir.

I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/11/2016 gün ve 2016/251924 sayılı yazısı ile;

"İtirazlarımız sanık hakkında kurulan hükümlere ilişkin olarak, Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2000/36 esas ve 2002/105 karar sayılı ilamı esas alınarak, ikinci kez mükerrir sayılamayacağı ve 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesi gereğince koşullu salıverilmesine yer olmadığı kararı verilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.

Şöyle ki;
Sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına esas kabul edilen Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2000/36 esas ve 2002/105 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında, 6136 S.Y."nın 13/1. Md. Gereğince, 1 yıl hapis cezası ve 60.000.000. TL. Ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 765 sayılı TCK"nın 81/2 maddesine göre, tekerrür nedeniyle cezasında artırım yapılarak, 1 yıl 1 gün hapis cezası ve 63.345.000. TL. Ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK. Kapsamında yapılan uyarlama yargılaması sonucu, aynı mahkemece verilen 22/06/2005 gün, 2000/36 esas ve 2002/105 karar sayılı ek karar ile, sanık hakkında lehe bulunan 5237 Sayılı TCK. hükümleri tatbik olunarak, 6136 S.Y."nın 13/1. Md. Gereğince, 1 yıl hapis cezası ve 60.000.000. TL. Ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 S. TCK."nun 58/6-7. Mad. Göre, hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair verilen ek karar, 13/07/2005 tarihinde kesinleşmiştir. Anılan ceza, 12/03/2006 bihakkın tahliye tarihi itibariyle infaz edilmiştir.

Öncelikle belirtmeli ki, tekerrür hükümleri 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’da koşulları ve sonuçları itibariyle farklı düzenlenmiştir. 765 sayılı TCK"da "cezanın artırım nedeni" olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverilme süresini de etkileyecek şekilde bir "infaz rejimi kurumu" olarak düzenlenmiştir. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 3. fıkrasındaki “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlünün koşullu salıverilmeyeceğine” ilişkin hükmün uygulanabilmesi için, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp 5275 sayılı Kanunun 108/1. maddesi uyarınca infazı yapıldıktan sonra tekrar suç işlemesi gerekmektedir. Bu itibarla 765 Sayılı TCK."nun 81. Maddesinin tatbik olunduğu hükümler, koşulları oluşmuş ise işlenen ikinci suç nedeniyle birinci kez mükerrirliğe esas alınabilir ise de, ikinci kez mükerrirliğe esas alınamayacak ve sanığın koşullu salıvermeden yoksun bırakılmasına karar verilemeyecektir.

SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan nedenlerle, Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03/05/2012 gün, 2007/423 esas ve 2012/818 karar sayılı ilamıyla, sanık hakkında, ruhsatsız silah taşıma, silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin, Yüksek 4. Ceza Dairesi"nin 04/04/2016 gün, 2014/240 esas ve 2016/6280 karar sayılı “ONAMA” kararının kaldırılarak, yukarıda bahsedilen gerekçelerle, hükmün BOZULMASINA karar verilmesi talep olunur." isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin onanmasına dair, Dairemizin 04.04.2016 tarihli kararına ilişkindir.

III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 04.04.2016 gün ve 2014/240 esas, 2016/6280 karar sayılı mahkumiyet hükümlerinin onanmasına dair kararın KALDIRILMASINA,
Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.05.2012 gün ve 2007/423 esas, 2012/818 karar sayılı hükümlerin yeniden incelenmesi sonucu:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 3. fıkrasındaki "ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlünün salıverilemeyeceğine"ilişkin hükmün uygulanabilmesi için; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp 5275 sayılı Kanunun 108/1.maddesi uyarınca infazı yapıldıktan sonra tekrar suç işleyerek ikinci kez tekerrrür hükümlerinin uygulanması gerektiği, sanık hakkında tekerrrür uygulamasına esas alınan Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2000/36 esas ve 2002/105 karar sayılı ilamında 765 sayılı TCK"nın 81/2. maddesi uyarınca uygulama yapıldığı ve 5275 sayılı Kanunun 108/3.maddesinde öngörülen düzenlemenin infaz aşamasını ilgilendirdiği gözetildiğinde, mükerrir olan sanık hakkında TCK"nın 58/7. maddesinin uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilip, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; itiraz yazısına uygun olarak, "sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle 5275 sayılı Yasanın 108/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığınına" ilişkin kısımların karardan çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKÜMLERİN bu bağlamda ONANMASINA, 15/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.